ΤΕΝ ΚΑΙ ΝΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΛΑΚΗ ΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ

Πριν από πάρα πολλά χρόνια, στην περιοχή του Ρακετάν, δίπλα απ’ τη χώρα της κίτρινης σφαίρας, ζούσε ένας καλοκάγαθος ηλικιωμένος άντρας με μία τεράστια άσπρη γενειάδα.Ο άνδρας αυτός, είχε μεγάλη αγάπη για τα παιδιά. Μια αγάπη που τον έσπρωχνε να κάνει ατέλειωτα ταξίδια στον χώρο της φαντασίας· που τον ταξίδευε στα στερημένα χρόνια της παιδικής του ηλικίας.Μία αγάπη που φούντωνε την ανάγκη του να προσφέρει στα παιδιά -που τόσο αγαπούσε- αυτό που αυτός είχε στερηθεί… παιχνίδια, παιχνίδια, παιχνίδια.Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, έφτιαξε ένα εργοστάσιο παιδικών παιχνιδιών και κατασκεύαζε τα πιο όμορφα και προσεγμένα παιχνίδια. Κι ήταν τόσο ωραία γιατί τα έφτιαχνε με φαντασία, μεράκι κι αγάπη.Τον Κο Προκόπη, έτσι έλεγαν αυτόν τον άνδρα, τον αγαπούσαν όοοολα τα παιδιά του Ρακετάν.Όοοοχι… παιδιά, σας το λέω υπεύθυνα· δεν ήταν ο Αη Βασίλης.