Ο ΚΑΥΧΗΣΙΑΡΗΣ ΚΟΚΟΡΑΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΛΑΝΗΤΑΡΧΗΣ

Κάθε που είχε ξαστεριά, ο άμυαλος, καυχησιάρης κόκορας ξεπόρτιζε απ’ το κοτέτσι, σκαρφάλωνε στη σκεπή κι από εκεί ψηλά τσιμπολογούσε με μανία τα πιο λαμπερά αστέρια. Μάταια τον συμβούλευαν να κάνει λίγο κράτει οι κοτούλες που αγαπούσαν τα τρυφερά ποιήματα για τα αστέρια και το φεγγάρι. Κι όταν εκείνος θέλησε να γίνει πλανητάρχης, λίγο έλειψε ο ουρανός να μείνει χωρίς αστέρια. Μα τα αστέρια και το φεγγάρι πρέπει να συνεχίσουν να λάμπουν στον ουρανό για όλα τα ρομαντικά δίποδα και τετράποδα του κόσμου. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχουν σύντομες δραστηριότητες όπου οι μικροί αναγνώστες συμμετέχουν σε έναν δικό τους μικρό δημιουργικό επίλογο της ιστορίας.